Un homme et une femme

Zeg Jean-Louis Trintignant, zeg Anouk Aimée en je hebt het over twee iconen van de Franse film. Ruim vijftig jaar geleden vormden ze een hartstochtelijk liefdespaar in Claude Lelouchs klassieker Un homme et une femme (1966). Een man, een vrouw, een toevallige ontmoeting. Meer heb je niet nodig voor een ‘belle histoire d’amour’ zoals de Fransen zeggen. De film is onlangs gerestaureerd (4K) en weer te zien in de bioscoop. Gelijktijdig met de première van Les plus belles années d’une vie (Paradiso Filmed Entertainment). Trintignant en Aimée spelen hierin opnieuw het liefdespaar ‘Jean Louis’ en ‘Anne’, nu als tachtigers. Hij is autocoureur, zij werkt als scriptgirl. Als ze elkaar ontmoeten op de kostschool voor hun kinderen is dat het startpunt van een romance. Voorzichtig, want beiden hebben hun eerdere partners verloren. Kan de liefde opnieuw ontbranden? ‘Jean-Louis’ en ‘Anne’ ontdekken elkaar voorzichtig, beminnen hartstochtelijk en laten los – met als resultaat de Gouden Palm (Beste film Cannes Filmfestival) en twee Oscars (Beste scenario, Beste buitenlandse film). Met Un homme et une femme schilderde Claude Lelouche (1937) een hartverwarmend en soms humoristisch portret van echte liefde tussen twee door het leven getekende mensen De camera danst om het paar heen, de muziek van Francis Lai tilt spelers én kijkers op. De film betekende de grote doorbraak van Lelouch, die met Vivre pour vivre (1967), Toute une vie (1974) en Les uns et les autres (1981) zou uitgroeien tot een van de gezichtsbepalende regisseurs van de Franse cinema. In 2019 kwam het verrassende vervolg uit, Les plus belles années d’une vie, met de nu ruim vijftig jaar oudere Aimée en Trintignant opnieuw in de hoofdrollen en opnieuw met een score van Francis Lai. De films tonen de verschillende fases van een mensenleven, met de bijbehorende fysieke en geestelijke veranderingen (dementie). Eerder al had Lelouch een vervolg gemaakt, Un homme et une femme, 20 ans déjà (1986), ook met Trintignant en Aimée. De thematische verbondenheid van de films toont de acteerkwaliteiten van Anouk Aimée en Jean-Louis Trintignant. Diens carrière omspant bijna 150 films, van Il conformista (1970, Bernardo Bertolucci) en La terrazza (1980, Ettore Scola) tot Trois couleurs: rouge (1994, Krystzof Kieslowski) en Amour (2012, Michael Haneke). Ook Anouk Aimée speelde in tientallen films, met optredens in La dolce vita (Federico Fellini, 1960), 8½ (Federico Fellini, 1963), The Appointment (Sidney Lumet, 1969) en Salto nel vuoto (Marco Bellochio, 1980) als hoogtepunten. De digitale restauratie (4K) van Un homme et une femme beleefde zijn wereldpremière op het filmfestival van Cannes in 2016 in de sectie Cannes Classics, bij het vijftigjarig bestaan van de film. De restauratie werd gedaan door filmlaboratorium Eclair vanaf het originele zwartwit- en kleuren-negatief (35mm), onder supervisie van Claude Lelouch.