Historie

We schrijven 12 december 1980. De Studenten Vereniging Schiedam (SVS) organiseert als een van haar activiteiten een Walt Disney avond, waarbij een aantal tekenfilms worden vertoond. Het is gewoon een poging om een beetje volle soos te krijgen. Niemand beseft nog dat dit de kiem is van iets nieuws… Veel studenten trekt de avond niet. Wel andere bezoekers, die in Schiedam nu niet bepaald verwend worden op filmgebied. Alleen in het Passagetheater zijn er nog voorstellingen, maar door de C-status van dit theater kunnen er alleen maar belegen films vertoond worden, waar geen hond naar komt kijken. Het filmexperiment wordt dat seizoen nog driemaal herhaald: op vrijdag de 13e met een horroravond (‘The night of the living dead’), met ‘Die Blechtrommel’ op 3 maart en ‘And now for something completely different’ op 22 mei. Vooral de laatste twee voorstellingen trekken veel bezoekers. Daarbij wordt het SVS geteisterd door een tekort aan leden, diverse bestuurscrisissen en een matige opkomst. Het (nieuwe) bestuur besluit daarom voor het volgend seizoen de helft van de avonden als filmavond in te plannen, om de levensvatbaarheid van een eventueel op te richten filmhuis na te gaan.

Met een lening van f1500,- van Gebouw de Teerstoof trapt de Filmclub in wording op vrijdag 4 september af met ‘The last Waltz’. Bijzonder druk wordt het niet. We hebben nog geluk dat bijna het voltallige QT! bestuur komt kijken (QT! verzorgt op dat moment live-optredens op zaterdagavond). Ook de volgende avonden trekken maar weinig publiek, ondanks het feit dat toch niet de minste films gedraaid worden, zoals ‘2001 – A Space Odessey’ (die door het grootste gedeelte van het publiek overigens niet begrepen wordt!) en ‘Marathon Man’ (met Dustin Hoffmann en die enge tandartsscène). Als de middag voor de voorstelling van ‘Annie Hall’ ook nog ingebroken wordt, waarbij de barkas wordt leeggehaald lijkt de Filmclub een kort leven beschoren. Maar dan krijgt het publiek kennelijk medelijden met de arme bestuurders. Die avond zijn er voor het eerst meer dan dertig bezoekers. Zou het dan toch…? In die tijd is alles trouwens nogal primitief geregeld. Zo hebben we bijvoorbeeld geen filmscherm (te duur) zodat we er iedere week een op de Franselaan moeten huren en (op de fiets!) naar de Nieuwstraat vervoeren. Films draaien we met een oude, geleende projector. Het meubilair bestaat uit keiharde houten stoelen, die we voor het grootste gedeelte uit de rest van het gebouw halen. Audio apparatuur wordt iedere week door iemand meegenomen en de koffie …. is gratis! Ook het Filmbulletin werd in die tijd nog gestencild en was voor het grootste gedeelte onleesbaar. Toch vervulde het vanaf het begin een belangrijke functie. Omdat niemand van het bestuur enig benul van films had (hoeveel filmclubs zouden er op deze manier zijn opgericht?) waren we maar begonnen keuzelijsten te maken. Iedere bezoeker kreeg nieuwe filmbulletins opgestuurd en kon daarin zijn voorkeur voor bepaalde films opgeven. Een gouden formule, die pas vele jaren later zou worden verlaten. In de loop van het seizoen wordt het steeds drukker en in de zomer van 1982, om precies te zijn 29 juli worden we officieel de Stichting Filmclub Schiedam. Dit is noodzakelijk, want na veel stuiptrekkingen wordt de studentenvereniging opgeheven, en het is alleen toegestaan films te vertonen in besloten voorstellingen.

In september 1982 starten we dan echt. Voor het eerst wordt het Filmbulletin gedrukt, een hele verbetering. Verder zijn we uitgerust met een nieuw filmscherm, een diaprojector en een tostigrill. Dit alles is mogelijk omdat we door een particuliere stichting worden gesubsidieerd. De toegangsprijs wordt op f3,50 vastgesteld; de eerste keer betaalt men f4,-, inclusief toegang voor de eerste film. Grappig genoeg valt onze officiële start bijna samen met het verdwijnen van de bioscoop in het Passage Theater. In oktober staakt deze definitief zijn voorstellingen. Vanaf het begin loopt het als een trein. Toch zijn er nog wel enige kinderziektes te overwinnen. Vooral de projector maakt iedere voorstelling tot een spannende gebeurtenis. Om een of andere reden ‘vreet’ hij lampen. Als tijdens de tweede spoel van ‘1941’ niet alleen de lamp doorbrandt, maar ook de bijbehorende houder smelt is goede raad duur. We hebben geen reservehouders, en de reserve projector die we in noodgevallen van het Passagetheater mogen lenen, is die avond helaas uitgeleend. ‘1941’ zal de enige film blijven die nooit helemaal is gedraaid. Het publiek gaat (geld terug natuurlijk) een beetje morrend naar huis en we weten in ieder gaval waar we voor moeten sparen. Precies een week later een experiment waar we nog geen grote verwachtingen van hebben: de alternatieve film. Tot nu toe hebben we voornamelijk bioscoopsuccessen vertoond, maar we zouden zo graag willen dat de ‘bioscoopgangers’ nu ook een naar een alternatieve film komen kijken. We willen namelijk iets tussen bioscoop, filmhuis en café in zijn. ‘Vrouwenstad’ van Fellini gaat het spits afbijten en we hopen op zo’n 20 bezoekers… De tellingen lopen nog steeds uiteen, vooral omdat we in die dagen nog niet gewend waren aan volle zalen en iedereen dus maar binnenlieten of er nu plaats was of niet, maar naar schatting waren er die avond tussen de 75 en 84 bezoekers! Nog zie ik Gerard Brouwer met een wanhopig gezicht aan de balie zitten: ze stonden tot onder aan de trap! Met Arthur onderweg om een nieuwe versterker te halen omdat de oude het net begeven had was het een complete chaos, want we waren nu niet direct overbezet met personeel. Vraag ons ook niet of die mensen wat hebben kunnen zien, want ze zaten overal: op het podium en in de raamkozijnen! Enkele weken later zijn we bij ‘Christiane F’ met 81 bezoekers ook meer dan uitverkocht. Gratis koffie vinden zelfs wij zo langzamerhand een beetje te gek worden, en we stellen de prijs vast op twee kwartjes. Om een nog beter inzicht in bezoekersgedrag/wensen te krijgen houden we een enquête onder onze inmiddels 424 donateurs. De meest opvallende uitslag is wel dat bijna iedereen ons kent van mond op mond reclame, wat onze explosieve groei ook wel een beetje verklaart. Nog even denken we dom te zijn door op Kerstavond een film (‘The Deerhunter’) te programmeren, maar opnieuw zijn we uitverkocht. We ontvangen de 1000ste bezoeker en ontdekken een verdacht hoge correlatie tussen onsmakelijke films en hoge keukenomzetten. Niet iedereen weet ons trouwens al op waarde te schatten. Het prachtige ‘De vrouw in het zand’ wordt in de Havenloods aangekondigd als “onderwijzer valt in kuil” en ‘The Graduate’ in diezelfde krant als “slappe Amerikaanse hap met goede acteur (Dustin Hoffmann)”. In de volgende maanden rijzen de bezoekersaantallen definitief de pan uit. Bij de alternatieve film ‘Yol’ moeten we vijftien mensen wegsturen, en bij ‘The Holy Grail’ van Monthy Python éénenzestig!!! Veel boze gezichten bij vaste klanten die er om vijf voor negen al niet meer in konden. We besluiten voortaan de mogelijkheid tot reserveren te bieden, en sommige films twee keer te draaien. Ook in bestuurlijke zin gaat alles goed, want we breiden uit door de komst van Frans Segers, die de komende jaren blijvende faam als eettafelkok zal opbouwen. We sluiten het seizoen op passende wijze af met een Filmnacht in twee zalen, waarvoor we alle 130 beschikbare kaarten verkopen. Veertig bezoekers halen de eindstreep, alsmede de ook ’s ochtends nog fris projecterende Herman Posthoorn.

Met een rood geverfde bar (was hardblauw!) en koffie die nu al drie kwartjes kost starten we het nieuwe seizoen. Al na enkele weken, bij ‘The Atomic Cafe’, gaat er iets mis. De film wordt maar niet bezorgd en na uren bellen lijkt het erop dat hij ook niet meer zal komen. Dank zij een goede samenwerking met Theater de Teerstoof kunnen wij een alternatief bieden: op vertoon van het Filmclubkaartje kan men de voorstelling van “De Nieuwe Snaar” bijwonen. Uiteindelijk wordt de film even na tienen toch nog bezorgd, zodat men deze na afloop van de theatervoorstelling ook nog kan gaan zien. Bij de Filmclub krijg je waar voor je geld! Enkele weken later gebeurt er iets soortgelijks. Door een foutje van het HIC (Hulp en Informatiecentrum R’dam), die al onze films van november voor december heeft geboekt, komt ‘Jules et Jim’ niet aan. Ditmaal verzorgen we (geheel gratis) een videovoorstelling van ‘Les uns et les autres’. Een nieuw experiment, de ‘Double Feature’, wordt niet zo’n succes. Twee films op één avond (met een gezamenlijk thema) blijkt toch iets teveel van het goede. Na afloop van de tweede film moeten we enkele bezoekers wakker maken (grapje). Na de actie ‘ban de frituurpan’ van enkele leden is deze vervroegd gepensioneerd en hebben we een oven gekocht. Moulinex blijkt ons echter niet zo aardig te vinden. Tijdens een voorstelling horen we een geweldige klap en de glasruit blijkt door oververhitting gesprongen te zijn. Gelukkig was er niemand in de buurt… Maarten van de Veer doet (tijdelijk) zijn intrede in het bestuur. Tijdens een voorstelling buiten de Filmclub geeft onze projector definitief de geest en we schaffen een nieuwe aan. De bezoekersaantallen zijn fantastisch: in maart t/m mei zijn we maar liefst zes keer uitverkocht. Onze collega’s in Vlaardingen daarentegen hebben nog wat opstartproblemen met hun filmhuis: na één seizoen een gemiddelde van 10 bezoekers. Recep Aliç lanceert zijn broodje köfte in de keuken: heerlijk, met héél véél knoflook! De verkoop van hamburgers bereikt een absoluut dieptepunt… We besluiten dit succesvolle seizoen inmiddels traditiegetrouw met een filmnacht. Iets minder bezoekers dan vorig jaar (90-100), maar er blijven er ’s ochtends maar liefst 66 over om naar ‘Tootsie’ te kijken. Het beeld schudt de halve film op en neer, want de projector staat op de tafel waar ook de (van het lachen schuddebuikende) bestuursleden op zitten. De eieren bij het ontbijt zijn noch te pellen, noch te eten.

Het seizoen ’84/’85 openen we de door Gerard Sparla ontworpen en voor het grootste gedeelte ook gebouwde keuken, een fraai staaltje neo-filmische bouwkunst. Als enkele maanden later het bericht komt dat het al enige tijd zieltogende QT! nu definitief ter ziele is, zien we mogelijkheden voor de zaterdagavond. Als experiment plannen we voorlopig alleen een aantal films. Voor het nieuwe seizoen hebben we echter grootse plannen. De computer doet langzaam zijn intrede in het Filmbulletin, en de plastic koffiebekertjes maken plaats voor kopjes. In plaats van een Filmnacht organiseren we een Pinksterweekend. Het is bloedheet en de bezoekers blijven weg. Op maandagmiddag, als we maar twee bezoekers hebben bij ‘Raggedy Man’, valt het weekend definitief in het water als Jacqueline, de vriendin van Arthur, tijdens de voorstelling en volle emmer water over mij heen stort, wat de aanleiding is tot een enorm waterballet waarbij alle brandslangen in Gebouw de Teerstoof worden gebruikt en het gehele gezin van beheerder Henk Holmer meedoet.

In september ’85 nemen we de zaterdagavond definitief in ons bezit. We openen het Videocafé met daarin: video-avonden, live-muziek, dia-presentaties, darten en schrijversavonden, de laatste in samenwerking met de bibliotheek en de Schiedamse boekhandels. De eerste schrijversavond, op 26 oktober met Herman Pieter de Boer wordt meteen een groot succes. Frans Segers bereidt een Kerstdiner, waarbij het erg gezellig is en we luiden op swingende wijze het nieuwe jaar in. De LIC (literaire commissie) organiseert voor de eerste maal een verhalenwedstrijd. Er komen veel inzendingen binnen; de verhalenwedstrijd zal in de komende jaren een vast terugkerend item worden. Intussen blijven de bezoekersaantallen voor de films onveranderd hoog. We besluiten seizoen ’85/’86 met een film/videonacht. In ’86 wordt ook de ZAK opgericht. Deze zaterdagavond-commissie, de eerste commissie met een K, bestaat uit een aantal grotendeels nog jonge mensen die voor nieuw bloed in de Filmcluborganisatie moeten zorgen. We bouwen een nieuwe balie, en het Filmbulletin wordt enige afleveringen verluchtigd met een strip. De prijs voor een kaartje gaat voor het eerst sinds de oprichting omhoog, naar f4,-. Frans Meyer en Rob Eekman treden tot het bestuur toe, en als Bianca Ouborg bij de ZAK komt gaan de champagneflessen open: de eerste vrouw in de organisatie! De ZAK bestaat dan naast Bianca uit Marcel Heinsbroek, Wildrik Wigmans, Eric Terwiel, Ulco Dielemans, Joerka Frenks en Hans Groeneveld. Marcel moet echter wegens drukke werkzaamheden enkele maanden later al de ZAK verlaten. Het meest chipmindende gedeelte van het Filmclubbestuur (Arthur Verhulst en Gerard Brouwer) richten de Computer Club Schiedam (CCS) op. We vieren ons eerste lustrum met films, een optreden van de inmiddels overleden Johnny ‘the Selfkicker’ van Doorn en een swingende band. De opkomst valt helaas wat tegen, en hoewel het gebeuren nu niet direct als mislukt moet worden beschouwd zijn we toch ietwat teleurgesteld.

Na vijf zeer succesvolle jaren leidt het seizoen ’87/’88 een langzame achteruitgang van de Filmclub in. Aanvankelijk is daar overigens nog weinig van te merken. In de eerste twee maanden van het seizoen zijn we maar liefst 31 maal met een of andere activiteit geopend! Wel worden de eettafels minder frequent. Onze kok Frans Segers begint er een beetje genoeg van te krijgen. Ook de keuzelijsten, die in de loop der jaren al steeds geringer van omvang waren geworden en ook steeds minder enthousiast werden ingeleverd, verdwijnen definitief. Door interne strubbelingen en lage opkomsten geplaagd stort de ZAK, nauwelijks een jaar na de oprichting in. Wegens gebrek aan mankracht moeten we voortaan weer een aantal zaterdagavonden gesloten blijven. Marianne Looyen (vrouwenfilms!) komt daarentegen het bestuur versterken. De LIC, tijdelijk uitgebreid met Hanneke Burggraaf maakt een slecht seizoen door, o.a. door enkele ‘last minute’ afzeggingen van schrijvers, en vaak teleurstellende belangstelling. Het Rotterdams Nieuwsblad bericht: “De kwaliteit van de avonden staat buiten kijf, maar waarom is de zaal dan niet iedere keer vol?” Ook kunnen we niet langer ontkennen dat de bezoekersaantallen voor de films een dalende tendens hebben. Nieuwe promotionele activiteiten kosten echter zeer veel tijd en mankracht, en daar gaat het de bestuursleden nu juist steeds meer aan ontbreken. Steeds meer van hen krijgen een (vaste) baan, gezin, en zo. In ’89 komt er tijdelijk een einde aan het eettafelgebeuren: Frans Segers stopt er definitief mee. Frans Meyer stapt uit het bestuur. Het afgelopen seizoen gingen de toegangsprijzen opnieuw omhoog, naar f5,-, waarmee we overigens nog steeds zeer goedkoop zijn in vergelijking met andere filmhuizen. Daarvoor in de plaats kwamen wel podiumblokken, zodat steeds meer bezoekers nu iets van de film kunnen zien. We houden een nieuwe enquête, waaruit onder andere blijkt dat we een beetje aan het vergrijzen zijn. Ook het Bulletin wordt wat minder gewaardeerd; dit is helaas steeds meer een routinekwestie aan het worden. Door inspanningen van Frits Kloppers, Marianne Looyen en Mary Diksta wordt er echter weer een nieuwe eettafel op poten gezet. De succesvolle verhalenwedstrijden, uitgeschreven door de LIC, leiden tot de uitgave van ‘Klapstoeltjes’ waarin een twaalftal verhalen is gebundeld. Wie uit de laatste alinea’s heeft opgemaakt dat het Filmhuis aan een stervensproces bezig is, vergist zich echter deerlijk. Hoewel Frans Segers door zijn verhuizing naar Arnhem uit het bestuur verdwijnt, krijgt dit weer nieuw bloed in de vorm van Debora van Loon en Eric Teeuw. De laatste film van het seizoen (‘Dances with wolves’) wordt weer ‘ouderwets’ goed bezocht (90 bezoekers in twee avonden).

Ons tweede lustrum vieren we op grootse wijze. In onze speciale jubileumuitgave – waaruit overigens ook bovenstaand gedeelte van dit historisch overzicht – besteden we aandacht aan een groot aantal activiteiten, die het gehele seizoen omvatten. Elke maand is er een weekend, waarin twee films uit één jaar filmhistorie te zien zijn. Deze films worden opgesierd met speciale versieringen, lekkere hapjes of acteurs. Zo zijn op de eerste avond, bij ‘The Blues Brothers’, Elwood en Jake bij ons te gast. Vooraf aan de voorstelling kunnen in steeds wisselende restaurants in Schiedam speciale filmdiners genoten worden. De retro-films blijken in een aantal gevallen toch wel iets te belegen te zijn; ze worden – op een enkele uitzondering na – maar matig bezocht. Een andere lustrumactiviteit is de FILMQUIZ. Hoewel het de nodige moeite kost voldoende koppels te recruteren, wordt de avond een groot succes. De quiz zal via BOEKENQUIZ uiteindelijk als CULTURELE QUIZ een jaarlijks terugkerend item worden. De LIC – organisator van de FILMQUIZ – ontvangt dit seizoen ook nog Maarten ’t Hart en Jan Siebelink Bovendien starten de ZONDAGSSCHRIJVERS met hun bijeenkomsten: een plaats waar amateurschrijvers en -dichters met elkaar van gedachten kunnen wisselen over het schrijven in al zijn facetten. We sluiten het seizoen af met een daverend slotfeest. Niet alleen de filmzaal en ‘schuine kamer’ zijn onherkenbaar veranderd; ook de bezoekers! Nagenoeg iedereen heeft aan ons verzoek gehoor gegeven om als acteur of actrice verkleed te komen. Te bewonderen zijn o.a. Charly Chaplin, Groucho Marx, Gandhi, Caligula, Theo en Thea, Ma Flodder, Quasimodo en Woody Allen (als aarzelende zaadcel!), maar Hannibal the Cannibal gaat met de hoofdprijs van best verklede acteur strijken. Na het slotfeest gaan we ook in de zomer onverdroten voort. Er komt een nieuw, hoger plafond in de filmzaal. Alleen het afhangen besteden we uit; verder doen we alles zelf onder de bezielende leiding van Gerard Sparla, chef bouwmeester.

Het seizoen ’92/’93 starten we enigszins bedaagd; de inspanningen van het lustrumjaar hebben hun sporen op het bestuur en medewerkers nagelaten. Toch zetten we onze pogingen van vorig jaar om de zaterdagavond nieuw leven in te blazen voort middels filmspecials, waarbij we een bepaald thema op vrijdag- plus zaterdagavond belichten; met wisselend succes overigens. Ook de LIC zit dit jaar niet stil. Met Connie Palmen en de helaas inmiddels overleden Ischa Meyer worden twee toppers in huis gehaald. De Filmquiz is dit seizoen getransformeerd tot boekenquiz. In het Filmbulletin start Debora van Loon met de column ‘Afgetapt en doorgespoeld’. Het boekje van de LIC verschijnt vanaf nu weer apart. Eind ’93 heeft er een vervelend incident plaats. Op 1 december wordt er bij ons ingebroken. Zo verdwijnen ons mengpaneel, versterker, boxen, cassettedecks, Cd-speler en TV. Onder andere… Schadepostje van f7000,- Dat we aan het eind van het seizoen een projectiecabine kunnen bouwen is dan ook te danken aan een extra subsidie van het VSB-fonds. Het jarenlang aanwezige, soms irritante, maar toch zo vertrouwde geluid van de projector in de zaal gaat hiermee verdwijnen. Nodig is deze verbouwing wel. We zullen in de toekomst steeds meer 35-mm films gaan draaien en de daarvoor benodigde apparatuur maakt (nog) meer herrie dan de 16-mm projector. Ons bestuurslid Debora van Loon gaat verhuizen. Eind oktober 1994 verlaat ze daarom ons bestuur. Haar column in het Filmbulletin wordt overgenomen door Mary Dikstra. En terwijl de computerclub (CCS) langzaam gaat afbouwen starten Marianne Looyen en Anneke Blok met het organiseren van exposities: ‘Kunst in Beeld’. Een experiment met abonnement voor een filmseizoen sterft een prille dood.

In ’95 hakt het bestuur na lang wikken en wegen definitief de knoop door. We gaan twee avonden per week draaien. Op zaterdagavond beginnen we bovendien wat vroeger om diegenen die met het openbaar vervoer komen in de gelegenheid te stellen ook weer thuis te komen. Ook de toegangsprijs gaat weer wat omhoog. De zaterdagavonden zijn al snel behoorlijk succesvol. We blijken er een nieuw publiek mee te hebben aangeboord. Onze – van tevoren zorgvuldig vastgelegde doelstelling – wordt ruimschoots gehaald; de zaterdagavond wordt een blijvertje. Het Filmbulletin gaat (samen met het LIC-nieuws) één keer per maand verschijnen. In verband met de frequentere uitgave trekken we Henk Niehot als tweede columnist aan. In zijn eerste stukje legt hij meteen een bom onder de FIK, de filmcommissie. Tot zijn niet geringe verbazing mag hij daarna nog blijven schrijven ook! De FIK – die nu bestaat uit Gerard Sparla, Marianne Looyen, Henk Niehot (ja, ja) en Anita van de Kraan – wrijft zich in de handen als de film ‘Antonia’ vlak voordat wij hem draaien een Oscarnominatie krijgt: deze fantastische timing levert twee uitverkochte voorstellingen op! De LIC moet even slikken als topattractie Adriaan van Dis op het laatste moment vanwege een ziekenhuisopname moet afzeggen. Enige maanden later zal de geplande lezing echter toch plaatsvinden. De BOEKENMARKT en het OPEN PODIUM doen hun intrede. Rob Eekman verlaat ons bestuur. Daarmee wordt ook de enige slapende commissie van het Filmhuis, de dartcommissie, definitief ten grave gedragen. Wel zal Rob zijn medewerking aan het Filmhuis blijven verlenen, waaronder zijn onvolprezen presentaties van de Quiz.

Bij de start van het seizoen ’96/’97 is de belangrijkste wijziging dat het in eigen beheer gemaakte Filmbulletin ingewisseld wordt door een gezamenlijke uitgave van de Schiedamse Theaters en het Filmhuis. Hoewel we in deze agenda veel minder ruimte hebben dan vroeger, wordt een veel groter publiek bestreken, terwijl de kosten zelfs relatief nog iets dalen. De frequentie van deze theater-filmagenda blijft gelijk: eens in de twee maanden. Ook de reserveringen – die al die jaren daarvoor trouw door Trix de Leeuw waren verzorgd – lopen nu via de Schiedamse Theaterkassa. We proberen nog wat meer kwaliteit te leveren. We pakken uit met een professionele geluidsinstallatie. Het mono-geluidje wordt nu Dolby-surround: een enorme verbetering. Na jaren gaat ook ons soepele rookbeleid op de schop. Voortaan kan er alleen nog in de foyer (lees: schuine kamer) worden gerookt. Roken in de filmzaal is van nu af aan verboden. De literaire commissie is dit seizoen weer zeer actief. Zo wordt op 11 november 1996 niemand minder dan Jan Wolkers verwelkomd. De verhalenwedstrijd beleeft haar tweede lustrum en er is ook weer een culturele quiz. Het selecte clubje zondagschrijvers besluit echter een punt achter de bijeenkomsten te zetten. Het vijftienjarig bestaan van het Filmhuis – toch een mijlpaal zou je zeggen – glijdt onopgemerkt voorbij …

Het seizoen ’97/’98 is er een van grote veranderingen. Om te beginnen gaan we een derde avond starten met filmvoorstellingen: de donderdagavond. Van tevoren adverteren we flink voor deze nieuwe avond door op verschillende plaatsen in de stad flyers uit te delen. Bovendien bezorgen we er nog enkele duizenden huis aan huis in Schiedam. Om de aanloop een extra injectie te geven houden we ook een speciale actie: op donderdagavond twee kaartjes voor de prijs van één. Later in het seizoen zal nog een Rotterdam-pas actie volgen. Voor het eerst experimenteren we met het enkele weken achtereen programmeren van dezelfde films. De eerste – The English Patient – is een regelrechte klapper. Daarna zijn de bezoekersaantallen bij deze ‘maandfilms’ echter zeer wisselvallig. Eind ’97 maakt het Theater plotseling eenzijdig een eind aan de gezamenlijke uitgave van de agenda. Gelukkig start echter in Vlaardingen op dat moment Filmtheater Het Zeepaard. Vanaf het begin van de oprichting van dit filmhuis hebben we de samenwerking gezocht. Dat resulteert meteen in een gezamenlijke uitgave: De filmagenda Schiedam Vlaardingen. Half december sluiten we onze deuren een tijdje voor een grote verbouwing. Een lang gekoesterde wens gaat – mede door een subsidie van het VSB-fonds Schiedam/Vlaardingen – in vervulling: echte, comfortabele bioscoopstoelen. Geen plastic kuipstoeltjes meer, maar echt zitcomfort! Op 24 en 25 januari openen we met een feestweekend en een receptie op grootse wijze onze deuren. Op symbolische wijze worden de nieuwe stoelen uitgepakt. Het publiek is razend enthousiast. In het voorjaar van 1998 treedt Anita van de Kraan als nieuw bestuurslid toe. Houdt zij zich aanvankelijk bezig met public relations activiteiten, later in het jaar gaat zij zich meer en meer op de begeleiding van de vrijwilligers richten. Dit valt samen met een professionalisering van het hele vrijwilligersbeleid van het Filmhuis. Er zullen duidelijke afspraken op papier worden vastgelegd en er verschijnt een Nieuwsbrief vòòr en dòòr vrijwilligers, gemaakt door Linda Wark. Een bron van irritatie voor de filmprojecteurs was het voortdurend moeten verwisselen van projectielampen, die het maar zo’n 25-30 uur volhouden. In april wordt een nieuw lampenhuis geïnstalleerd met een Xenon lamp. Ten eerste is de lichtopbrengst nu veel hoger, wat vooral bij donkere scènes resulteert in veel beter beeld. Ten tweede gaat deze vele honderden uren mee, zodat er voorlopig geen lamp meer hoeft te worden verwisseld! De literaire commissie gaat zijn activiteiten langzaam afbouwen. Er worden geen schrijversavonden meer georganiseerd. Wel nog de verhalenwedstrijd, die wederom een succes is. De i.s.m. het theater georganiseerde dichters-schrijversavond wordt echter zowel qua opkomst als qua organisatie (vnl. in handen van het theater) een dieptepunt. We sluiten het seizoen af met een barbecue voor de vrijwilligers, met aansluitend op groot scherm de voetbalwedstrijd Nederland-België. De kwaliteit van de barbecue blijkt beduidend hoger dan die van de voetbalwedstrijd …

In het najaar van 1998 ondergaat de Literaire Commissie een facelift. Van de oude commissie blijft alleen Anneke Blok over. Dick Kok, Jan Buysse en Jannie van Oossanen zorgen voor nieuw bloed. Bij de kassa komt een PC te staan. Alle bezoekers worden vanaf nu elektronisch geteld. Voor ons is dat vooral handig om een overzicht te krijgen van de bezoekersaantallen, hoe vaak gebruik wordt gemaakt van bijvoorbeeld een Rotterdam-pas, etc. Vrijwilligers die weinig PC ervaring hebben, krijgen allemaal een ‘cursus’. Aan het eind van 1998 verschijnt ook de eerste editie van het Vrijwilligersboekje. Voor nieuwe (en huidige) vrijwilligers een nuttig ‘naslagwerkje’ voor informatie: over het Filmhuis, wat er als vrijwilliger van je verwacht wordt, maar ook wat je als vrijwilliger van het Filmhuis mag verwachten. Daarnaast een ‘smoelenboek’: een foto van alle vrijwilligers en bestuursleden, want het is toch handig als iedereen elkaar kent! Tijdens de winterstop gaat opnieuw een lang gekoesterde wens in vervulling: een filmscherm met beweegbare kaders. Na de Dolby-geluidsinstallatie en de stoelen was dit nog een onderdeel dat professionalisering behoefde. Enige nadeel is dat we er een deel van het podium voor moeten opofferen. Dit kan nu bijna niet meer voor andere activiteiten worden gebruikt. De kwaliteit van de filmvertoning is hiermee echter weer een stap verbeterd. De PC rukt steeds verder op in het Filmhuis. Gerard Brouwer maakt een ontwerp voor onze Internet-site. Op 8 April 1999 gaat de site ‘live’. Ook in het Filmhuis zelf is deze site – via een ‘Internet-zuil’ – te bezoeken. Een mogelijkheid waarvan in de ‘schuine kamer’ regelmatig gebruik wordt gemaakt. Een nieuwe activiteit waaraan we als Filmhuis onze medewerking verlenen is de manifestatie ‘Schiedam uit de Doeken’. Op 29 mei (tijdens o.a. ook de Molendag) is er ’s avonds op de Lange Haven een feeriek schouwspel te beleven. Op de grootzeilen van de aldaar liggende boten worden vanuit panden in de Lange Haven (vaak welwillend door de bewoners voor een avond afgestaan) films vertoond, die alle iets met Schiedam te maken hebben. De weergoden verlenen alle medewerking en de sfeer is uniek. Aan het eind van het seizoen doen bestuur en vrijwilligers een dagje Dordt: rondvaart, etentje en – hoe kan het ook anders – een film (‘Festen’) in het filmhuis in Dordrecht. Erg gezellig en zeker voor herhaling vatbaar.

Het nieuwe seizoen staat weer in het teken van uitbreiding. Zo gaan we op zondagmiddag – in samenwerking met de afdeling Schiedam van de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen – één keer per maand een filmvoorstelling verzorgen. De bezoekersaantallen stellen voorlopig niet teleur. Ook de Schiedamse scholen zoeken samenwerking. In het kader van kunst- en cultuuronderwijs worden leerlingen 1 keer per maand op vrijdagmiddag in de gelegenheid gesteld om voor niet al te veel geld een film te bezoeken. De eerste voorstelling is een groot succes, maar daarna wordt de belangstelling snel minder. De samenwerking met filmtheater ‘Het Zeepaard’ in Vlaardingen wordt gecontinueerd en geintensiveerd. Deden we het filmprogramma (boeken van films en programmaboekje) al samen, ook op andere gebieden (bijvoorbeeld uitwisseling van vrijwilligers) willen we nauwer gaan samenwerken. Het Zeepaard in Vlaardingen heeft op dat moment trouwens een tekort aan vrijwilligers. Ook bij ons loopt het aantal terug, maar een oproepje op een paar plekken resulteert in zoveel respons, dat we al snel weer een vrijwilligersstop moeten instellen. We introduceren ons nieuwe logo. Eenvoudig en herkenbaar. De manifestatie ‘Schiedam uit de doeken’ van vorig jaar, krijgt dit seizoen een waardige opvolger met ‘Doek’. Ook dit jaar lagen de weergoden niet bepaald dwars. We besluiten dit succesvolle seizoen – stijgende bezoekersaantallen! – voor het eerst met een heuse filmzomer, waarin een de hoogtepunten van het afgelopen seizoen nog eens dunnetjes overdoen.

Het nieuwe seizoen start met een weekendje kamperen met bestuur en vrijwilligers in de mooie Weerribben. Een actieve vakantie met onder andere fietsen, wandelen en kanovaren op het programma. Alle deelnemers doen hier enthousiast aan mee. Het filmhuis maakt in september onderdeel uit van het ‘Cool-Cult-Event’. De hoogste klassen van het voortgezet onderwijs hebben namelijk CKV (Cultuur en Kunstvorming) als verplicht vak in het pakket. Dit betekent dat leerlingen gedurende een schooljaar verplicht een aantal culturele instellingen in de stad moeten bezoeken en daar ook verslag van doen op school. Aan het begin van het nieuwe schooljaar presenteren de deelnemende instellingen zich ieder op een eigen manier. Wij als filmhuis doen dat in de vorm van een filmquiz. Begin 2001 verlaat Anita van der Kraan ons als bestuurlid. We krijgen echter onmiddellijk versterking. Wilma de Kruif en Gerard Kramer treden toe en gaan zich o.a. met de vrijwilligers bezighouden. Met de bezoekersaantallen gaat het intussen uitstekend. We zijn diverse malen uitverkocht. Opnieuw is er een ruime stijging ten opzichte van het vorige seizoen, toen we ook al uitstekend draaiden. De samenwerking met Vlaardingen wordt verder geïntensiveerd. We hebben al een aantal fusiebesprekingen achter de rug, als een andere belangrijke gebeurtenis al onze aandacht opeist. Theater ‘De Teerstoof’ – mede-exploitant van Gebouw de Teerstoof – sluit enigszins onverwacht haar deuren. Dit heeft ook voor ons verstrekkende gevolgen: de eigenaar, tevens een van onze hoofdsponsors, besluit daarop Gebouw De Teerstoof in de verkoop te doen. De hele affaire krijgt ook in de Schiedamse pers uitgebreid aandacht.

Al bij de opening van het nieuwe seizoen gaan we er flink tegenaan. Tijdens de Brandersfeesten – aan de Oude Sluis bij het ‘zakkendragershuisje’ – organiseren we (mede) een openluchtvoorstelling (28/9), die druk wordt bezocht. Ter gelegenheid hiervan laten we fraaie zwarte T-shirts met een opdruk van het Filmhuislogo maken. Daarnaast is er de start van de Kinderfilms. Een flinke uitbreiding van het programma, waardoor het wekelijks aantal voorstelling van 3 naar 6 stijgt, omdat we ook van de zondagmiddagvoorstelling een wekelijkse activiteit maken. Dat blijkt organisatorisch, voor bestuur en vrijwilligers, toch iets teveel van het goede. Na enige maanden besluiten we daarom om de zondagmiddagvoorstelling weer te laten vervallen. De Kinderfilm van zondagmorgen wordt nu op zondagmiddag ingeroosterd. Na een aarzelende start gaan de Kinderfilms lekker lopen, hoewel de bezoekersaantallen nogal fluctueren. Na maanden van onzekerheid over onze toekomst en die van Gebouw de Teerstoof, komt de gemeente Schiedam tenslotte met voor ons verheugend nieuws: Gebouw de Teerstoof wordt door hen aangekocht en blijft tot 2006 met diverse (o.a. educatieve) activiteiten functioneren. Daardoor is ook de toekomst van het Filmhuis voorlopig veiliggesteld. Via deze weg dank aan diegenen, die zich hard hebben gemaakt voor dit besluit! Het nieuwe jaar starten we met de al lang aangekondigde donateurspassen. De ‘gekleurde vodjes’ van vroeger maken plaats voor nette geplastificeerde pasjes, die in ieder geval een abusievelijke wasbeurt kunnen doorstaan. Het invoerprogramma aan de kassa gaat meteen ook op de schop. Intussen draaien we natuurlijk ook nog films!!! Een korte greep uit het assortiment: Nynke, The Discovery of Heaven, Le Fabuleux Destin d’Amelie Poulain, Traffic, Bridget Jones’s Diary. Wederom mogen we niet klagen over de bezoekersaantallen, al zijn ze wel iets lager dan het vorige (top)seizoen. Ach ja, de teruggaande economie… Naarmate het seizoen vordert gaan de Kinderfilms steeds beter lopen. Minoes en Harry Potter zijn absolute kaskrakers. Harry Potter wordt maar liefst zes maal vertoond, waarbij we ook leuke nevenactiviteiten organiseren. Het dit seizoen gestarte ‘Moviezone’ project op vrijdagmiddag is echter een absolute flop. Voor dit landelijke filmproject voor jongeren, waarvan de programmering vastligt, bestaat in ieder geval in Schiedam erg weinig belangstelling. Vandaar dat wij er na 1 jaar ‘Moviezone’ alweer mee stoppen. 2002. Wanneer hadden we onszelf ook alweer opgericht? 1982… Bestaan we dus ook nog 20 jaar! Dat moet natuurlijk gevierd worden. In januari doen we dat intern – voor medewerkers en genodigden – met een receptie, muziek, natuurlijk een film en heel lekker eten. Op 25 mei houden we een filmnacht, vroeger een groot succes, maar nu weten we eigenlijk niet of er veel belangstelling voor zal zijn… Na 1 dag voorverkoop zijn we door onze kaartjes heen!! Rap besluiten we er dan nog maar een tweede filmnacht aan vast te plakken. Op 24 en 25 mei zijn we dus vooral ’s nachts actief, met 4 topfilms, een Sneak-preview en een heerlijk ontbijt. Als we zo links en rechts naar de reacties luisterden, een groot succes!

In de maand september staat film alweer volop in de belangstelling. Er is ‘Stad als Film’ en ook tijdens de Brandersfeesten zijn er diverse voorstellingen in de openlucht. Het Filmhuis heeft daar zijn bijdrage in. Dat geldt ook voor het Coolcult evenement. De presentatie is in handen van Rob de Vries van Scholengemeenschap Schravelant. Ons bestuurslid Wilma de Kruijf moet in verband met studieredenen helaas haar functie neerleggen. Langs deze weg nogmaals dank voor je inzet, Wilma! Het herentoilet wordt onverwachts getroffen door een wespenplaag. Onmiddellijk wordt de Ongediertebestrijding ontboden, maar er wordt geen wespennest gevonden. De wespen verdwijnen ook weer even plotseling als ze gekomen zijn. Een herentoilet lijkt voor een wespenkoningin dan ook een ongelukkige keuze… Minder gunstige berichten komen van onze collega’s bij ‘Het Zeepaard’ in Vlaardingen. De oude Stadsgehoorzaal wordt ingrijpend verbouwd, en in de nieuwbouwplannen is geen filmtheater meer opgenomen. Dat zou (voorlopig) het einde betekenen van ‘Het Zeepaard’ per medio 2004. Er wordt een actie gestart om deze plannen te voorkomen. Om meer te weten te komen over hoe de bezoekers ons filmhuis waarderen, laten we enquêtelijsten invullen. Via Internet en aan de zaal krijgen we zo’n 200 reacties! We worden gemiddeld gewaardeerd met een acht, waarmee we best tevreden zijn. Opvallend punt: iedereen vindt dat de herkenbaarheid/ bereikbaarheid van het Filmhuis belabberd is: ons publiek heeft grote moeite met het vinden van gebouw de Teerstoof. Daarom worden er in juni – mede dankzij een financiële bijdrage van de ONS-Groep – een tweetal banieren aan de buitengevel opgehangen. Eén voor het Jeugdtheater De Teerstoof en één voor het Filmhuis Schiedam. Op verzoek van en in overleg met de Dienst Educatie vinden in de tweede helft van mei in 12 schoolvoorstellingen plaats van ‘Minoes’. Maar liefst 500 bezoekers passeren onze balie, een groot succes! Eind mei vindt ook weer onze Filmnacht plaats. Na het overweldigende succes vorig jaar lijkt de Filmnacht weer een jaarlijks plekje op de agenda te hebben veroverd. We zijn iets beter voorbereid op de toeloop en organiseren maar meteen twee filmnachten, die beide uitverkocht zijn. Vanaf 21.00 uur zijn een viertal films te zien: Fargo, The Ring, Lord of the Rings-The Two Towers en Bend it like Beckham. We sluiten deze keer af met het ontbijt. Nog een film na het ontbijt was voor de meeste bezoekers fysiek niet haalbaar, zo bleek vorig jaar.
We draaien trouwens een heel aardig seizoen qua bezoekersaantallen. Vooral de kinderfilms zitten in de lift, hoewel de bezoekersgraad enorm fluctueert: van een bijna lege zaal tot (over)compleet uitverkocht. Na een lange productietijd ziet een tweede editie van het vrijwilligersboekje het levenslicht. Daarin veel nuttige informatie voor alle medewerkers van ons filmhuis. Eind juni wordt ook een uitje voor de vrijwilligers georganiseerd. Na koffie met appeltaart in Delft en een wandeling + picknick naar Pijnacker, brengen we met z’n allen een bezoek aan filmhuis Lumen in Delft, waar we gebouw, projectiezalen en filmapparatuur bewonderen. De dag wordt afgesloten met een etentje in Rawit in Schiedam.

Op 6 september vindt de start van het culturele seizoen plaats. In het Filmhuis worden die dag documentaires over filmmakers vertoond, afgewisseld met trailers van ons september/ oktober programma. Ook aan het CoolCult evenement (waarbij groepjes leerlingen met diverse culturele instellingen kunnen kennismaken) en ‘Stad als Film’ verlenen we weer onze medewerking. In de Kerstvakantie worden er 4 films gedraaid in het kader van het Astrid Lindgren Jeugdfilmfestival – een samenwerkingsverband van diverse regionale filmhuizen. Hoewel de opkomst een beetje tegenvalt, is het project zeker voor herhaling vatbaar. Sowieso draaien de kinderfilms dit seizoen nogal wisselvallig. Inmiddels is de samenwerking met het jeugdtheater (gezamenlijke jeugdladder) gestopt. We brengen de jeugdladder nu in eigen beheer uit. Onder de naam ‘Making it Short’ toert een programma dat bestaat uit (ultra) korte films in januari langs een aantal Zuidhollandse filmtheaters. Het is samengesteld door het Internationaal Film Festival Rotterdam (IFFR). ‘Making it Short’ is onderdeel van het project ‘Zien, Kijken Filmen’, dat het IFFR in samenwerking met de filmtheaters in Zuid-Holland en het Kunstgebouw organiseert. In april zien we het vervolg: ‘Just a Minute’, Tien één-minuut films, samen met de komedie ‘The Saddest Music in the World’ van Guy Maddin. Het filmhuis vertoont nog meer films in samenwerking met andere theaters. Zo is daar in april ook CinemaAnimatieCinema, een verzamelprogramma met bijzondere animatiefilms. Verder doen we in mei mee met het filmeducatieproject ‘Grenzeloos Kijken’ in het kader van ‘Film by the Sea’. De film ‘The Unbearable Lightness of Being’ wordt vertoond, voorafgegaan door een lezing, waarbij deskundige Michel Scherrer deze film bespreekt. Dan is er de Filmnacht 2004. De voorgaande twee afleveringen konden we de bezoekers nauwelijks huisvesten, maar of het nu aan het tijdstip (Hemelvaart-weekend) of het filmprogramma ligt, deze keer is alleen de vrijdag voldoende voor de bezoekersstroom. We sluiten het filmseizoen (na de filmzomermaand juni) weer af met het traditionele vrijwilligersuitje. Gezien de datum (29 augustus) kunnen we trouwens beter over de opening van het nieuwe seizoen spreken. De weergoden werken iets minder mee (maar ook weer beter dan verwacht) dan vorig jaar (toen was het echt bloedheet!), maar de pret is er niet minder om. Een pittig programma met 2x fietsen en 1x roeien. Vooral roeien (vooral met de wind tegen) blijkt nog niet mee te vallen. Je hebt er talent voor of niet, dus wie in de verkeerde boot zat… Halverwege het roei-lijden genieten we wel van een heerlijke pick-nick en na afloop is er in het Filmhuis een perfect salade buffet. Een hele geslaagde dag! En dan dit… Als een rode draad door het filmseizoen liep dit jaar het voortbestaan van het Filmhuis. Aangezien de twee grootste subsidiegevers de kraan (na vele trouwe jaren) hebben dichtgedraaid, is de financiële situatie precair. Zonder subsidie kan het Filmhuis nog maar korte tijd blijven voortbestaan. Wel vinden er gesprekken met de gemeente plaats over een mogelijke nieuwe filmlocatie in het oude, leegstaande, Monopole – die naam is een begrip in Schiedam. Maar zelfs als deze locatie doorgaat, zal dat niet voor ca. 2007 gerenoveerd zijn. Om die periode te overbruggen is ook subsidie nodig, en het is maar zeer de vraag of politieke wil aanwezig is om dat te doen… Het Filmhuis zit intussen natuurlijk niet stil. Lees de Historie 2004-2005 om te zien hoe dit spannende verhaal afloopt!

We starten het seizoen met onze medewerking aan de Open Monumentendag op 11 september. In samenwerking met het Gemeentearchief Schiedam vertonen we een aantal korte films over oud Schiedam, en trekken daarmee een aardig aantal bezoekers.
Voor de laatste keer verlenen we onze medewerking aan CoolCult.
Op zondag 3 oktober vertonen we in een marathonzitting het fantastische, 6 uur durende familie epos La Meglio Gioventu, compleet met uitgebreid Italiaans buffet.
In oktober vindt de eerste bijeenkomst plaats met de ‘Ambassadeurs van het Filmhuis’, waarin een aantal bekende Schiedammers zitting heeft die het Filmhuis een warm hart toedragen. Via hun netwerk hebben zij invloed op zaken die in Schiedam spelen, en in die hoedanigheid zijn zij van groot belang voor het Filmhuis. Ook vindt de (officieuze) oprichting plaats van het FIZH (Films in Zuid-Holland). Hierin gaan een aantal regionale filmtheaters in de regio nauwer samenwerken. Door deze regionale samenwerking kan o.a. effectiever subsidie voor projecten worden binnengehaald.
In januari vervolgen we het vorig jaar mei gestarte filmeducatieproject ‘Grenzeloos Kijken’ in het kader van ‘Film by the Sea’, deze keer met de voorstelling A Long Weekend in Pest & Buda van de Hongaarde regisseur Karoly Makk.
Ook in januari in het kader van het project Zien kijken Filmen: Sound & Vision, een verzameling bijzondere korte films, samengesteld door het IFFR (Internationaal Film Festival Rotterdam).
Na bijna 25 jaar gaan onze verouderde statuten op de schop. Zo worden we nu eindelijk officieel Filmhuis Schiedam (statutair gezien waren we nog steeds Filmclub Schiedam!
Op 13, 14 en 19 mei organiseren we een mooie architectuurspecial, met documentaires over Sybold van Ravesteyn en Louis Kahn. De traditionele filmnacht in mei plannen we voor 2 dagen, maar uiteindelijk gaat alleen de vrijdagavond-Filmnacht door. Kennelijk is mei toch niet zon goede periode. We besluiten de Filmnacht anders op te gaan zetten.
Aan het eind van het filmseizoen is daar op 2-4 juni nog On the Run, een mini-festival rond het thema vluchtelingen, dit vanwege het 25 jarig bestaan van de Stichting Vluchtelingenwerk.
Het Vrijwilligersuitje begin juni is weer ouderwets gezellig.
Het Filmhuis blijft vernieuwen. Zo wordt de Filmagenda (per september) in nieuw, kleurig jasje gestoken. Ook krijgen we deze zomer een vernieuwde website.
Helaas valt met ingaan het nieuwe seizoen (voorlopig) het doek voor het Zeepaard in Vlaardingen. Wegens een ingrijpende verbouwing van de Stadsgehoorzaal is het Zeepaard haar ruimte om films te vertonen kwijtgeraakt. Voorlopig is er nog geen zicht op een nieuwe ruimte. Maar het Zeepaard gaat On Tour!

De rode draad ons voortbestaan
Begin september 2004 starten we een inzamelingsactie, die al snel duizenden euros oplevert. Veel filmliefhebbers blijken met ons lot begaan. Zo kunnen we in ieder geval nog een tijd vooruit!
Dan november: de begrotingsbehandeling. De gemeente Schiedam besluit tot het toekennen van een overbruggingssubsidie aan het Filmhuis t/m eind 2006. Tevens is zij voornemens tot het verbouwen en exploiteren van het oude Monopole theater. Hierin zal het Filmhuis samen met jeugdtheater gevestigd gaan worden. Gejuich alom. Er worden al voorontwerpen gemaakt door een architectenbureau
Er vertrekt een wethouder. Daarna begint het in het geruchtencircuit te rommelen. In mei volgt definitief de onheilstijding: Vanwege een dubbele boeking in de begroting, blijkt er ineens geen geld meer te zijn voor de verbouwing van Monopole. Het Filmhuis is weer terug bij af en zoekt middels interviews de pers weer op.
Loopt het toch nog goed af?

In september lanceren we onze nieuwe, zeer fraai vormgegeven agenda. Om de leesbaarheid te verhogen werken we met meer fotos en minder tekst. Filmkaarten kunnen inmiddels worden gereserveerd bij het VVV. Vanaf maart 2006 wordt het ook mogelijk via internet te reserveren
Op het witte doek trappen we begin september af tijdens DOEK! Op de overdekte binnenplaats van de Korenbeurs vertonen we Genesis en Spring, Summer, Fall, Winter and Spring. In samenwerking met Hosman Vins organiseren we op 30 september tijdens de film Sideways een echte wijnproeverij.
Vanwege de sterk wisselende belangstelling voor jeugdfilms (lees: grote belangstelling voor krakers en weinig voor de betere, minder bekende jeugdfilm), kiezen we dit seizoen voor een gewijzigde opzet. Tijdens de schoolvakanties draaien we meerdere malen grote kassuccessen als De Kameleon, ZOOP, etc. Die nieuwe aanpak blijkt te werken. Het festival in de herfstvakantie loopt al meteen goed, en het Kerstprogramma nog beter!
In november werken we mee aan het Suikerzoet festival. De films bij ons worden goed bezocht; op andere locaties valt de belangstelling wat tegen. Ook de medewerking aan Festival Cinemar wordt positief ontvangen.
Nog een nieuwtje dit seizoen: De Klassieker. Op iedere 3e donderdag van de maand draaien we belangrijke films uit de hele filmgeschiedenis. Gedurende het jaar zijn o.a. mooie films van Billy Wilder (The Apartment) en Louis Malle (Ascenseur pour l’échafaud) te zien. Deze klassiekers worden enkele malen ook ingeleid met een lezing.
In januari draaien we in het kader van Meet the Maestro een mooie film van Michael Haneke.
Met Pasen serveren we in Engelse stijl een echte high tea. Als toetje de film Mrs. Henderson Presents.
Met het jaarlijkse vrijwilligersuitje treffen we prachtig weer. In Vlaardingen bezoeken we een wijnboerderij en maken een tochtje met de fluisterboot. De dag wordt afgesloten met een lekker buffet en natuurlijk films (op DVD deze keer).

En dan de Rode draad van ons voortbestaan
In de loop van het seizoen wordt duidelijk dat gebouw Monopole aan onze neus voorbijgaat. Het lijkt erop dat Fairplay onze plaats zal innemen. Maar ook dat zal een langdradige affaire worden
In januari 2006 vinden er met de gemeente gesprekken plaats omtrent nieuwe locaties. We krijgen, samen met het Jeugdtheater, een pand aan de Noordvestsingel aangeboden. De meningen hierover blijken binnen het bestuur zeer verdeeld. Er zijn zowel twijfels over de locatie als over de inrichtingsmogelijkheden van het pand. Schoorvoetend gaat iedereen ten slotte akkoord.
Maar dan zijn er verkiezingen, en komt er een nieuw college van een voor ons gunstiger signatuur. Al snel vinden er gesprekken plaats met o.a. de nieuwe wethouder Menno Siljee. Daarbij is een uitgebreide gedachte uitwisseling over allerlei mogelijke locaties: Noordvestsingel, Westerkade, het oude ABN-AMRO pand, etc. Ook de samenwerking met het jeugdtheater blijkt geen noodzakelijke voorwaarde meer te zijn.

Eind augustus een groot artikel over het Filmhuis in de Havenloods: staan we aan het begin van het seizoen meteen goed in de picture!
Net als in het vorige jaar beginnen we tijdens DOEK! We draaien Walk the Line en Romance and Cigarettes. Wederom een geslaagde happening. In oktober organiseren we het Comics stripfilmfestival. De belangstelling voor de acht vertoonde films wisselt sterk. Voor de workshop striptekenen door Robin van der Kroft (o.a. Claire) is grote belangstelling! Dat laatste geldt helaas niet voor de horror-filmnacht begin november. Wegens de matige belangstelling wordt het een mini-versie.
In november is er weer het Suikerzoet filmfestival. In december serveren we tussen deel I en II van Novecento een Italiaans buffet: een overheerlijke marathonzitting!
Op 18 januari staat regisseur Gus van Sant centraal in Meet the Maestro. Zijn film To Die For uit 1995 wordt ingeleid met een lezing.
We zetten wegens doorslaand succes ook de jeugdfilmfestivals voort tijdens herfst-, Kerst- en voorjaarsvakantie.
Eind juni concluderen we tevreden dat we een topseizoen hebben gedraaid met bijna 4600 bezoekers! Mede verantwoordelijk daarvoor waren kaskrakers als Zwartboek (6x), The Queen (3x) en Das Leben der Anderen (4x). Voor deze films werden zelfs extra voorstellingen ingelast.
De vrijwilligers treffen het gelukkig met het weer tijdens het jaarlijkse uitje. De (boot)tocht + Rhoonse Grienden met tot slot een barbecue en een oude kraker uit 1942: Casablanca!

De nieuwe huisvesting:
Ook dit seizoen gaat het overleg met de gemeente over onze nieuwe locatie door. Na een onderzoek komt het Wennekerpand naar voren als de meest geschikte locatie. Deze voormalige distilleerderij (op de hoek van de Vijgensteeg en het Groeneweegje) is een enorm groot pand met voldoende ruimte, dat als cultuur-verzamelgebouw dienst moet gaan doen. Naast o.a. het Filmhuis en het Jeugdtheater, lijkt ook het Glasmuseum in dit pand gevestigd te gaan worden, maar deze partij haakt na enkele maanden af en verdwijnt zelfs uit Schiedam. In mei zijn de eerste ontwerptekeningen van het pand klaar. Raad en College moeten deze nog beoordelen, dus er is nog een heel traject te gaan. Voorlopig is de verwachting dat het Wennekerpand in de loop van 2008 open zal gaan.